Kafa ezici işkence aleti
Orta Çağ döneminde İtalya , İspanya , Fransa ile diğer Batı Avrupa devletlerinde mahkemelerin işkenceye mahkum ettiği kişileri uygulanan ceza yöntemidir. Suçluların haricinde , sayısız insanlar ya din uğruna ya da yeni fikirler ve buluşlarını ortaya koydukları için , haksızlığa uğrayanlar , iftiraya uğrayanların kimileri idam edilerek kimileride işkence aletleri ile öldürüldüler.
Kafa ezici işkence aleti
Orta Çağda özellikle İspanyol engizisyon mahkemelerinde kullanılmıştır. işkenceye mahkum edilen kişinin , kafası kase biçimli başlığa yerleştirildikten sonra , çenesi alt tarafındaki çubuğa dik gelecek şekilde oturtulur. İşkenceci üstteki vidayı yavaş yavaş çevirir ve suçlunun kafası sıkıştırır. Kase ve çubuk birbirine yaklaştıkça önce mahkumun dişleri kırılır. Sonra çene ve kafa da kırılmalar başlar ve mahkum yavaş yavaş ölür.
Mahkum şayet son anda işkenceden af edilirse bu durumda işkence yarım kaldığından suçlunun Yüzünde , gözünde , çenesinde , kafasında hasar kalabiliyordu.
