Hüve’l-Hayyü’l-Bâki
Bu ol düştür-i valâ sadr-ı esbak kurb-i bî hemtâ
Muhammed nâm ol pîr-i münevver ol Melek Paşa
Melekler zîr-i hâke yatdığın bilmez idim evvel
Bu cism-i pür zıyayı görmeyince hâkde hâlâ
Hem-ağûş oldu âhir zevcesi Sultan Zeyneb’le
Cihanda âlem-i berzahda hem derd-i cennet-i ulya
Rızâu’llah içûn bir Fatiha yâ hû me-şev gâfil
Hemân ma’lumun olsun ne beşer kor ne mülk-i dünya
Didi menkût-ile târihini hep kudsiyân Fâzıl 94 Türâb oldu
Muhammed aşkına bende Melek Paşa 1216 (1801)