+)) - Kişi, nezrettiği (adadığı) kurbandan yiyemez. Usûlü (anası-babası , dedeleri ve nineleri) , fürû‘u (yani çocukları , torunları) , aile ve akrabalarından nafakası üzerine lâzım olanlara yedirmesi câiz olmadığı gibi gayr-i müslimlere ve zenginlere yedirmek de câiz olmaz. Yedirirse , o yedirdiği miktarın bedelini , fakirlere tasadduk etmesi lâzım gelir.
+)) - Kişinin hayatta iken yaptığı vasiyeti üzerine , öldükten sonra malının üçte birinden kesilen kurbanı vârisleri yiyemezler , zenginlere de yediremezler. Ancak fakirlere verirler. Vârislerin kendi istekleriyle kesiverdikleri kurban yenir ve yedirilir. Zira bir kimse kurban kesse ve sevabını ölüye bağışlasa , kendi kurbanı gibi yer ve başkasına da yedirir.
قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَنْ بَاعَ جِلْدَ أُضْحِيَّتِهِ فَلَا أُضْحِيَّةَ لَهُ. (ك)
Resûlullah Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurdular :
“Kim kurbanının derisini satarsa , onun için (tam bir) kurban (sevabı) yoktur.” (Hâkim, el-Müstedrek)
Kişi hangi kurbandan yiyemez
Kişi hangi kurbandan yiyemez
Ömer Palabıyık
