Üseyd (ra) bir gece vakti atını yakınında bir yere bağlamış , Kur'an okuyordu. Bu sırada at birden ürküp şahlanmaya başladı. Üseyd (ra) okumayı kesti. O susunca at da sakinleşmişti.
Üseyd (ra) tekrar okumaya koyuldu. At yine şahlanınca tekrar okumayı bıraktı. At yine sakinleşti.
Üçüncü kez okumaya başladığında , at yine hırçınlaşınca , Üseyd (ra) okumayı kesti.
Yakınında yatmakta olan oğlu Yahya'yı , atın zararı dokunmasın diye geriye çeken Üseyd (ra) , başını kaldırıp gökyüzüne baktığında , beyaz bulut gölgesine benzer bir sis içinde , kandiller gibi bir takım cisimlerin parladığını gördü.
Sabah olunca Hz. Peygamber (sav)' e gelip durumu anlattığında , Efendiimiz (sav) ona :
Oku ey Hudayr oğlu , oku ey Hudayr oğlu !.”* diyerek , okumaya devam etmesini bildirdi.
Üseyd (ra) : "Ey Allah'ın elçisi , atın Yahya'yı çiğnemesinden korktum. Çünkü çocuk ata yakın bir yerde idi. Bu sebeple okumayı kestim ; O sırada başımı göğe doğru kaldırdığımda , gökyüzünde bulut gölgesine benzer bir beyazlık içinde kandiller gibi bir takım cisimlerin parlamakta olduğunu gördüm. Bu beyaz gölge tabakası , içindeki ışık manzumesi ile göğe doğru çekilip gitti. Nihayet onu göremez oldum." deyince,
Efendimiz (sav) : "O gördüğün şeylerin ne olduğunu biliyor musun ?."buyurdu..
Üseyd(ra)'in "Hayır !.." diye cevap vermesi üzerine de :
Efendimiz (sav) : "Ey Üseyd !. Onlar Meleklerdi ; seni dinlemeye gelmişlerdi. Eğer okumaya devam etseydin sabaha kadar seni dinlerlerdi."* buyurmuşlardır.
*(Buhari, Müslim,Tirmizî,)*
MELEKLER KURAN OKUYANI DİNLEMEYE GELİRLER
Ömer Palabıyık
